250 Peugeots in H’meerse Bos 2018
Het artikel zoals het donderdag 16-08-2018 in HCnieuws en Witte Weekblad Nieuw-Vennep heeft gestaan.
Frans Witteman
[HOOFDDORP] Het belooft een uniek gezicht te worden: vrijdag 17 augustus overnachten in het Haarlemmermeerse Bos 250 oude Peugeots 205 en hun 750 bemanningsleden. Europ’Raid, de eerste avontuurlijke inval in Europa, doet de polder aan.
De vijfde editie Van Europ’Raid is momenteel in volle gang. Van 28 juli tot 19 augustus reist de imposante kolonne door 20 landen waarbij de deelnemers in 23 dagen zo’n 10.000 kilometer afleggen. Het is geen wedstrijd, het gaat niet om snelheid. Hoewel ze cultuur en sportiviteit niet uit de weg gaan is Europ’Raid vooral een prachtig samengaan van avontuur en solidariteit. Elk équipe bestaat uit drie teamleden waarbij het aankomt op solidariteit en teamgeest. Die echter al tien maanden voor de start begint met het verzamelen van schoolspullen.
Elke bemanning is verantwoordelijk voor het transport van 100 kilo school- of sportuitrusting naar een geïsoleerde school in Oost-Europa. De deelnemers verzamelen zaken als schooltassen, potloden, notitieblokken, lakens, maar ook ballonnen en speelgoed. Ze laden het materiaal in hun Peugeot 205 en brengen de in totaal liefst 25 ton aan spullen tijdens de Europ’Raid naar scholen in afgelegen gebieden in Bosnië en Herzegovina, Albanië, Macedonië en Bulgarije. Tijdens de solidariteitsacties worden scholen ‘overvallen’ en de distributie van het materiaal gaat gepaard met een groot aantal activiteiten.
Europ’Raid is ook synoniem aan ontmoetingen. Tijdens hun bivakken maken de deelnemers, afkomstig uit Frankrijk en voornamelijk studenten, kennis met de lokale bevolking en wisselen ervaringen en verhalen uit. Zij hopen dan ook veel Haarlemmermeerders te kunnen ontmoeten. Hun tenten en auto’s zetten zij neer op de locatie van het Concours Hippique, in de nabijheid dus van het strand van het grote meer. Naar verwachting arriveren de deelnemers rond 20 uur. Om 21 uur worden zij verwelkomd door wethouder Adam Elzakalai en teneinde de bemanningsleden wat cultuur mee te geven naar huis laat Shantykoor VOC uit Vijfhuizen ze kennismaken met zeemansliederen.
Aan tafel met Guus en Ans Wanders
Van de redaktie Witte Weekblad Nieuw-Vennep 05 April 2018
NIEUW-VENNEP Elke twee weken schuift Desiree van Ommen - correspondent bij HCnieuws/Witte Weekblad Nieuw-Vennep - bij een gezin aan tafel en eet er mee. De meest uiteenlopende onderwerpen komen ter sprake. Deze keer Guus en Ans Wanders. Muziek loopt als een rode draad door hun leven. Guus en Ans Wanders zijn echte muzikanten. Een twee-eenheid. Waar Guus gaat, gaat Ans en omgekeerd. Door muziek zijn ze ook bij elkaar gekomen. Onlangs kreeg Guus een ere-oorkonde omdat hij al 25 jaar de bevlogen dirigent is van het accordeonorkest BCAC in Castricum. Het orkest waar ook Ans deel van uitmaakt.
Naast dit orkest geven beiden ook optredens met andere orkesten, spelen ze op festivals en nemen ze deel aan binnen- en buitenlandse concoursen. En op de jaarmarkt in Vijfhuizen brengen ze vaak Franse mussettes ten gehore geheel in stijl. En ook zijn ze al tien jaar een van de muzikanten van het Shantykoor VOC in Vijfhuizen en begeleiden ze de zeemansliederen. "We hebben veel optredens buiten het dorp, maar vanwege de sociale contacten wilden we ook iets in ons dorp doen en optreden in de nabije omgeving. De zeemansliederen spelen we vrij makkelijk mee en we improviseren. Het is pure lol, maar er zijn ook ernstige liederen over de zee.
FAMILIE-ACCORDEON Zowel Ans als Guus zijn opgegroeid met muziek. "De liefde hebben we van huis uit meegekregen. Je begon vroeger met blokfluitles vanuit school. Maar ik vond dat heel saai. In de familie hadden we een accordeon. Elke week kreeg ik les van een leraar en dan mocht ik oefenen op de familie-accordeon," vertelt Ans. "Mijn vader had een nieuw notenschrift en volgde een muziekcursus. Hij speelde op een kleine gehuurde accordeon en die nam hij vervolgens mee naar huis. Daar mocht ik dan ook wel op spelen. Ik vond het zo leuk, dat ik op een gegeven moment de lessen van mijn vader overnam," vult Guus aan. Hij laat zijn accordeon zien. Toch snel een gewicht tussen de 12 en 15 kg. En begint dan te spelen. Vol overgave. Hard, doordringend, gepassioneerd…. "Zolang je de accordeon kunt tillen, kun je dit blijven doen," zegt Guus even later.
Valentijnshanty met rode rozen
Vijfhuizen Zeebonken. Ruwe bolster, blanke pit. Shantykoor VOC uit Vijfhuizen kwam er zondagmiddag niet over uit gezongen tijdens de muzikale wereldreis.
Vanwege de naderende Valentijnsdag kreeg het optreden in dorpshuis d'Oude Waterwolf de naam Valentijnshanty mee. In een vol programma bezong het koor onder leiding van kapitein Ingrid Prins de vele Valentijns die in alle uithoeken van de wereld veroverd waren. Van Neeltje Jacoba tot blonde Greetje, van la bella Margarita tot Mary in The fiels of Athenry.
Het volle dorpshuis reageerde enthousiast op de met veel humor gezongen liederen en aankondigingen, op de acts, op de solisten en op de liefs zes accordeonisten die het shantykoor begeleidden. Onder hen de 85-jarige Zwanenburger Henk Maliepaard die op 10 februari met gebak bij de koffie vierde dat hij die dag 75 jaar accordeon speelt en evenzoveel jaar lid is van Accordia. Een uniek jubileum. Het publiek feliciteerde Henk daarmee met een ovationeel applaus.
Blanke pit. Aan het eind van het optreden worden alle dames in de zaal verrast met een rode roos. Omdat het bijna Valentijnsdag is.
